HISTORIA LATA 1945–1985

Jan Dwornik
Jadwiga Pietrzak-Poradzewska

Do pracy w dniu 24 stycznia 1945 roku stawili się dyrektor Józef Gniazdowski, prof. S.Zwolakowa (Dziurlikowska) oraz woźny Antoni Hądzel. Dyrektor Gniazdowski zabezpieczył budynek oraz jego wyposażenie i rozpoczął przygotowania do otwarcia szkoły. 1 lutego 1945 roku rozpoczęto wpisy do Gimnazjum Kupieckiego. Okazało się później, że była to jedna z pierwszych uruchomionych na terenie Wielkopolski szkoła zawodowa (zajęcia odbywały się od 19 lutego).

W początkowym okresie powojennym prowadzono następujące szkoły:

  • 4-letnie Gimnazjum Handlowe,
  • 3-letnie Gimnazjum Handlowe,
  • Liceum Administracyjno-Handlowe,
  • Liceum Handlowe I stopnia,
  • Liceum Handlowe II stopnia,
  • Szkołę Gospodarstwa Domowego,
  • Szkołę Krawiecko – Bieliźniarską,
  • Średnią Szkołę Zawodową Handlową,
  • Kursy Handlowe dla Dorosłych

Upaństwowienie szkół nastąpiło dnia 6 czerwca 1950 roku, a z nowym rokiem szkolnym zyskały one nazwę Państwowe Zakłady Kształcenia Administracyjno – Handlowego. W roku 1951 szkołę przejmuje Ministerstwo Handlu Wewnętrznego, Centralny Zarząd Szkół Zawodowych, zmieniając jej nazwę na Technikum Handlowe młodzieżowe o specjalności towaroznawstwo artykułów przemysłowych i spożywczych oraz finansowanie przedsiębiorstw przemysłowych dla uczniów klasy I Technikum Handlowego dla Pracujących. W latach 1949 – 1952 przyłączono do szkoły również istniejące końcowe klasy Państwowej Szkoły Pracy Społecznej w związku z jej likwidacją. W roku 1956/57 uruchomiono Zasadniczą Szkołę Handlową.

Po przejęciu w roku 1956 Szkoły przez Ministerstwo Oświaty, zmienia się też jej nazwa na Technikum Ekonomiczne ze specjalnością ogólnoekonomiczną, natomiast nazwa Zasadniczej Szkoły Handlowej pozostaje bez zmian. Z grona nauczycielskiego w 1945 roku rozpoczęli pracę: pp E.Tomiki, H.Latuskówna, L.Broździcki, ks. T. Bielski, J. Wróbel, W. Hildebrand, A. Lewiński, W.Fabjańska, M. Gniazdowski, Gniazdowski, H.Szymiszewska, J. Urban, M. Kujawski. Pierwszym okresie po wojnie skład grona ulegał dość częstym zmianom. Niewątpliwie wyraźniejszy wpływ na pracę szkoły wywarli nauczyciele o dłuższym stażu pracy, a do tych pedagogów należała m.in. mgr Salomea Dziurlikowska, obchodząca w dniu 60-lecia szkoły (w roku 1985) swoje 50-lecie pracy w tej placówce.

W roku 1945 rozpoczęło naukę 243 uczniów w 5 oddziałach Gimnazjum Kupieckiego, w tym 2 oddziały z normalnego naboru, po 1 oddziale klasy II-IV dla kandydatów, którzy posiadali przygotowanie do przyjęcia ich do klasy wyższej oraz I oddział wstępny dla tych kandydatów, którzy musieli uzupełnić wykształcenie przerwane przez działania wojenne. Wprowadzone zmiany organizacyjne w szkolnictwie, dyktowane potrzebami rozwijającego się życia gospodarczego, spowodowały wprowadzenie Liceum Administracyjnego – Handlowego I stopnia (w miejsce Gimnazjum Handlowego), a na jego podbudowie Liceum II stopnia; następnie 3 i 4-letniego Technikum Handlowego Ministerstwa Handlu Wewnętrznego, by w 1959 roku przekształcić w 5-letnie Technikum Ekonomiczne, które przetrwało do roku 1967. W związku z powstaniem 8-klasowej szkoły podstawowej, pięcioletnie technikum Ekonomiczne przechodziło sukcesywnie czteroletnie Liceum Ekonomiczne.

Duże zapotrzebowanie życia gospodarczego na kwalifikowaną kadrę spowodowało uruchomienie w roku szkolnym 1960/61 rocznego kursu przygotowawczego do klasy wyższej technikum Ekonomicznego dla Pracujących w Ostrowie oraz klas filialnych tego typu w Jarocinie i Ostrzeszowie pod wspólną dyrekcją. Wzrosła również liczba oddziałów i uczniów w zasadniczej Szkole Handlowej, co przy równoczesnym uruchomieniu odrębnych Ośrodków Szkolenia Sprzedawców przez Spółdzielczość „Społem”, zapewniło pełne pokrycie potrzeb handlu na kwalifikowaną kadrę. Wzrost liczby absolwentów liceów ogólnokształcących, którzy nie mieli przygotowania zawodowego do podjęcia pracy, skłoniły dyrekcję szkoły do poczynienia starań o uruchomienie 2-letniej Państwowej szkoły Ekonomicznej, która przy poparciu władz miejscowych rozpoczęła swą działalność w 1966 roku. Wzrost liczby oddziałów Liceum Ekonomicznego w roku szkolnym 1968/69 spowodował przekazanie naboru do klas pierwszych Zasadniczej Szkoły Handlowej do Technikum Gastronomicznego, by od roku 1971 przywrócić ponownie likwidację tej szkoły pod wspólną dyrekcją z Liceum Ekonomicznym.

Z dniem 1 stycznia 1978 roku Kuratorium Oświaty i Wychowania w Kaliszu powołało Zespół Szkół Ekonomicznych, który obejmował następujące typy szkół: Liceum Ekonomiczne Liceum Zawodowe (od 01.09.1975 r.), Zasadniczą Szkołę Zawodową (zmiana nazwy z Zasadniczej Szkoły Handlowej była formalna, dokonana została na mocy decyzji Ministra Oświaty i Wychowania), Policealne Studium Zawodowe dla Pracujących – Zaoczne (od 1976 r.).

Z chwilą powołania Zespołu Szkół Ekonomicznych mianowany został od dnia 01.09.1978 roku zastępca dyrektora szkoły, którym został mgr Alojzy Lewicki.

W okresie powojennym budynek szkolny podlegał tylko wewnętrznym przeróbkom. W kolejnych latach zmodernizowano jednak również pracownie przedmiotowe: fizyki, chemii i pracownie nauki pisania na maszynie. Utworzono nowoczesną pracownię do przedmiotów ekonomicznych. Oprócz tego zorganizowano klaso-pracownie języka polskiego, języka niemieckiego, geografii z historią, języka rosyjskiego i matematyki. W osobnym budynku, pełniącym funkcję sali gimnastycznej, zainstalowano oddzielne centralne ogrzewanie, przeprowadzono prace budowlano-remontowe. Biblioteka wyposażona została w nowocześniejszy sprzęt i nowe meble, a jej księgozbiór osiągnął liczbę 13 tys. woluminów. W styczniu 1962 roku rozpoczął funkcjonować nowoczesny gabinet lekarski.

Józef Gniazdowski był dyrektorem szkoły przez 35 lat, tzn. do roku 1960, kiedy to przeszedł na emeryturę; zmarł we wrześniu 1960 roku. Jego następcą został mgr Jan Dwornik, absolwent Szkoły Handlowej z lat międzywojennych, pracownik Okręgowego Ośrodka Metodycznego przy Kuratorium Okręgu Szkolnego w Poznaniu. Funkcję tę pełnił do 31 sierpnia 1984 roku. Od 1 września 1979 r. do 31 sierpnia 1984 r. dyrektorem był dotychczasowy Kurator Oświaty i Wychowania w Kaliszu, mgr Tadeusz Raczak. W związku z przejściem mgr T. Raczka na stanowisko kuratora w Kaliszu, dyrekcję szkoły objął ponownie mgr Jan Dwornik.

Kierujący szkołą usilnie pracowali nad podniesieniem wyników dydaktycznych i wychowawczych szkoły. Świadczyć o tym mogą pięknie wyposażone i unowocześnione wtedy pracownie, którym to pracom szczególnie dyrektor Dwornik w latach siedemdziesiątych poświęcił wiele sił i zabiegów.

Na początku lat osiemdziesiątych, z inicjatywy dyrektora Raczka, zmodernizowany został wystrój wewnętrzny szkoły przez wyłożenie boazerią korytarzy i klatek schodowych. Urządzone zostały dwie jadalnie, a boisko szkolne przystosowane zostało do rozgrywania imprez sportowych. Ze względu na mniejszą niż wcześniej liczbę uczniów w klasach, część sal lekcyjnych została przedzielona do zajęć w grupach. Uzyskane dodatkowe pomieszczenia umożliwiły prowadzenie nauki tylko na jedną zmianę, co odbiło się bardzo korzystnie na procesie dydaktycznym.

W 40 latach powojennych (1945-1985) liczba uczniów i oddziałów znacznie się zwiększyła, z 6 oddziałów w roku 1945 (243 uczniów) do 21 oddziałów (621 uczniów) w roku 1985. Szkoła przez cały ten czas jest koedukacyjna, ale od wielu lat przeważającą część stanowią dziewczęta.